Modernizacja zabytkowego budynku - Pałacyk Konopackiego

W dniu 28 lipca 2021 r. w Warszawie r. pomiędzy Zarządem Województwa Mazowieckiego a Miastem Stołecznym Warszawa podpisana została umowa nr RPMA.06.02.00-14-8450/17-00 dla projektu pn. „Modernizacja zabytkowego budynku Pałacyku Konopackiego i jego otoczenia w celu aktywizacji społecznej i gospodarczej warszawskiej Pragi".

Projekt dofinansowany z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Mazowieckiego na lata 2014 – 2020, Działanie 6.2 Rewitalizacja obszarów zmarginalizowanych.

Tytuł projektu: Modernizacja zabytkowego budynku Pałacyku Konopackiego i jego otoczenia w celu aktywizacji społecznej i gospodarczej warszawskiej Pragi.

Wartość projektu: 13 803 767,06 zł

Wkład m.st. Warszawy: 8 803 767,82 zł

Wartość dofinansowania: 4 999 999,24 zł

OPIS PROJEKTU:

Inwestycja zrealizowana została na terenie dzielnicy Praga-Północ i polegała na modernizacji i rewitalizacji zabytkowego budynku przy ul. Strzeleckiej 11/13 – Pałacyku Konopackiego.

Dom Ksawerego Konopackiego nazywany również „Pałacykiem Konopackiego” to budynek podpiwniczony z trzema kondygnacjami nadziemnymi, o kubaturze 5461 m³ usytuowany u zbiegu ulic Strzeleckiej i Środkowej. Został wzniesiony w latach 1861-1866, wg projektu nieznanego architekta dla właściciela i założyciela dzielnicy Ksawerego Konopackiego. Bryłę stanowi część główna równoległa do ul. Środkowej oraz dwa skrzydła boczne.

W 1881 r. dom stał się własnością emerytowanego Rosjanina – generała księcia Agafona Wachwachowa, do którego należała wówczas duża część terenu w kwartale ulic Środkowej, Strzeleckiej, Kowelskiej i Kowieńskiej. W kolejnych latach pałacyk przeszedł w ręce spółki żydowskich przedsiębiorców, Endelmana i Papiernego. W 1924 roku cała nieruchomość pomiędzy ulicami: Środkową i Kowelską została zakupiona przez miasto, które przeznaczyło teren wraz z budynkiem na cele oświatowe. I tak w kolejnych latach Pałacyk gościł w swoich progach przedszkole, a na dalszych terenach działki wybudowana została szkoła.

Ze powodu złego stanu technicznego, przez kilkadziesiąt budynek nie był użytkowany. Aby przywrócić mu dawną świetność przeprowadzono pod nadzorem konserwatora zabytków kompleksowe prace modernizacyjne na zewnątrz i wewnątrz budynku.

Od 2005 roku budynek wpisany jest do rejestru zabytków pod nr A-416.

Zakres prac obejmował m.in.:

  • podbijanie fundamentów
  • wykonanie nowej sali wielofunkcyjnej
  • wymiana części stropów i nadproży
  • wzmocnienie więźby dachowej
  • montaż stolarki okiennej i drzwiowej
  • wykonanie nowych żelbetowych klatek schodowych
  • montaż dźwigu osobowego
  • pokrycie dachu blachą wraz z obróbkami
  • wykonanie elewacji
  • wykonanie robót wykończeniowych wewnętrznych
  • wykonanie prac instalacyjnych branży sanitarnej, elektrycznej, teletechnicznej
  • zagospodarowanie terenu w tym: wykonanie chodników, ogrodzenia, zieleni, małej architektury, montażu wiaty śmietnikowej oraz stojaków na rowery.

Inwestycja była jednym z flagowych przedsięwzięć zaplanowanych w Zintegrowanym Programie Rewitalizacji m.st. Warszawy do 2022 r.